The end of an era

De allerlaatste, op vele fronten. We sluiten na vele jaren met onze vertrouwde selectie onze gezamenlijke voetbalcarrière af. Volgend seizoen verspreiden we onze talenten over VR2 en VR3. Daarnaast is het vandaag de laatste wedstrijd van Jassie en Pauline, die volgend jaar allebei niet meer op het voetbalveld te vinden zijn - hoogstwaarschijnlijk wel in de kantine. 

Goed gemutst verzamelen we om 13.15 uur op de parkeerplaats van het Sportpark in Ommen om te vertrekken richting Mariënberg. Een korte bespreking vandaag in Mariënberg, waar de volgende opstelling uit voort komt: 


Er gaat veel gewisseld worden vandaag om iedereen toch aan spelen toe te laten komen. Is niet erg, want het is bloedheet op het kunstgrasveld. Of het nou aan de temperatuur, het lonkende teamfeest of aan het drie weken lang niet voetballen ligt, het ziet er niet geweldig uit. Na twintig minuten spelen worden we dan ook afgestraft en scoort de spits van Mariënberg. 1-0, kleine tegenslag. De eerste helft zijn er weinig kansen van onze kant, en het rustsignaal is dan ook verlossend. 

Voetballend zijn we ook de tweede helft nog niet op ons best, maar weten we wel meer kansen te creëren. Er zijn inmiddels flink wat wissels doorgevoerd. Ayla staat inmiddels op goal, Tessa op de plek van Amy, Emma heeft Evi vervangen en Roos heeft Isa’s plekje overgenomen. Na een kwartier spelen is daar onze gelijkmaker. Na een eerste doelpoging van Emma, werkt de keepster de bal precies bij Jassie in de voeten. En daar is ie, haar allerlaatste wedstrijd, en de goaaaaaal! Een volledig juichorkest volgt, waar onze stemmen bijna verloren gingen voor de karaoke van de avond. 

Onze geluidsgolf was nog niet weggetrokken, of het geluid klonk al in de andere dug-out. En nog een keer. Heel gauw op 3-1 achterstand. Aan de lijn doet het weinig met de sfeer. Isabelle heeft wisselvallige gevoelens over het weer, en bij elke temperatuurdaling of stijging wordt het even benoemd. Verder in de tweede helft nog heel veel schoten op de (binnenkant) paal, de lat of gewoon flink naast de goal, weet Isa het net nog één keer te raken: 3-2. Tevens ook de eindstand. 

Heel rouwig zijn we er niet om, want er wacht ons nog een geweldig teamfeest. Na een barbecue bij de trainer (en vrouwlief, niet te vergeten) met de beloofde drank (Edon, nogmaals bedankt) vertrekken we naar Hoogeveen voor een Karaoke Night. Vele hoogtepunten dit seizoen, een nieuwe trui voor Sander (#Sanderisvanons) en geweldig zangtalent zorgt alsnog voor een mooie afsluiting van dit VR2. 

Dames, bedankt voor een geweldig aantal seizoenen. Volgend seizoen zijn we dubbel te bewonderen, in VR2 én VR3.