FC Ommen JO13-3 - Lemele JO13-1JM

Nadat we weken in een te zware competitie hadden gevoetbald, was het dan eindelijk gelukt om een stapje lager in te stromen.
Wij als leiders hadden al even de stand bekeken en de uitslagen van de nieuwe competitie en waren net als de spelers benieuwd wat ons te wachten stond tegen Lemele 13-1.
De afspraak bij ons was dat we direct vanaf de warming up zouden laten zien dat we als 1 team zouden gaan opereren en hierdoor konden we al met 1 - 0 voorstaan en hopelijk konden we dit voordeel verder uitbuiten met goed voetbal.
De wedstrijden die we inmiddels al hadden gespeeld in de 3e klasse konden in ons voordeel gaan werken, aangezien we daar hebben geleerd om onder druk te kunnen voetballen.
De eerste helft begonnen we met een opstelling waar we ook mee geeindigd waren in de andere competitie, met 4 man/vrouw achterin de laatste linie.
Loïs Carmen Ruhus en Thijs mochten hier gaan proberen om de dames van Lemele zoveel mogelijk tegen te houden.

Vanaf het eerste fluitsignaal zag je op het hele veld het entousiasme er vanaf spatten om aan onze supporters te laten zien dat we echt wel een aardig potje kunnen ballen.
Zelfs zoveel enthousiasme dat Thijs meer druk vooruit ging zetten en mee probeerde te voetballen en hij daardoor zichzelf het snot voor zijn ogen moest lopen om de snelle buitenspeler van Lemele elke keer weer af te stoppen.
Je zag Carmen al na een kwartier met de handen boven het hoofd lopen om weer een beetje op adem te komen nadat ze weer een lange rush had gemaakt om hun spits weer eens af te stoppen.
Ruhus zag al vrij gauw dat dit een tegenstander was waar wij wel tegen konden voetballen en hij schoof dan ook geregeld door richting het middenveld om daar zijn kwaliteiten te laten zien. Dat we hierdoor het een beetje druk kregen op het middenveld hebben we maar even voor lief genomen maar aan inzet en entousiasme lag het in ieder geval niet.
Loïs probeerde waar ze kon ook regelmatig in te schuiven om Luka die voor haar op LINKSHALF stond te ondersteunen.
Hier hadden we namelijk al een paar weken op getraind en dan is het geweldig om te zien dat ze dit zo snel oppakken en uitproberen.
Op het middenveld liepen Sebastiaan en Roland zich een slag in de rondte om het spel vanaf hier te verdelen. En Noud was op rechtshalf heel vaak aanspeelbaar en ook de verbindende schakel richting David die op rechtsbuiten zich weer helemaal uit kon leven en met lange sprints de verdediging van Lemele helemaal zoek speelde.
Doordat we met zijn allen net iets te onrustig aan de bal waren konden we het net niet zo ver doorvoetballen om gevaarlijk te worden voor het vijandelijke doel.
Met Luka was de afspraak gemaakt om vanuit LINKSHALF te gaan proberen te voetballen en daar de voorhoede te ondersteunen en ondertussen ook nog eens Loïs te helpen bij het verdedigende werk. 
Maar als je Luka eenmaal de ruimte geeft om naar voren te lopen dan krijgt hij er zo veel plezier van dat hij bijna vergeet wat zijn taak in het veld is en door zijn entousiasme is hij dan heel druk om onze voorhoede te helpen om tot scoren te komen.
Ivan stond als een echte spits met de rug naar de goal en probeerde te kaatsen en te combineren daar waar hij de bal kreeg.
Echte grote kansen om te scoren kregen we niet maar voetballend waren we echt wel een tandje beter dan de tegenstander.
Daan stond weer als een rots in de branding te keepen en hield voetballend de 1e helft de rust om op te bouwen en hij gooide zich als een leeuw op een prooi geregeld voor de bal om elke speler die er nog doorkwam tegen te houden.
De kansen bleven dus uit maar via een overtreding van Lemele kregen we een vrije trap op zo'n 25 meter van de goal en het was al snel duidelijk dat Ivan deze opeisde. Een mooi geplaatst schot in de rechter bovenhoek was dan ook wat ons de verdiende 1- 0 op het scorebord zette.
Nadat we een korte rustpauze hadden en weer aan de 2e helft konden beginnen moest Karel ons verlaten omdat hij nog meerdere wedstrijden tot een goed eind moest gaan begeleiden, maar hij gaf ons nog wel de boodschap mee om de overwinning binnen te halen.
Tobias was vandaag ons manusje van alles en heeft bijna elke plek in het veld wel gezien en deed dat met zoveel inzet en klasse dat hij, of hij nou op rechtsvoor of linksmidden of rechtsback stond hij overal heeft laten zien dat hij er zin in had.
Na een verdwaald afstandschot van Noud kwamen we zelfs op 2-0 voorsprong en leek ons de overwinning niet meer te kunnen ontglippen.
Maar onze tomeloze inzet van de 1e helft bleek ons op het eind van de wedstrijd net iets te veel te worden. Lemele had inmiddels de joker ingezet en hun keeper van de 1e helft stond in de 2e helft in de spits en was moeilijk te stoppen.
De 2-2 die zij maakte via een voorzet en een perfecte kopbal was zelfs voor mij een reden om er even voor te applaudiseren.
Dat het dan een paar minuten voor tijd dan ook nog 2-3 word en we de wedstrijd gaan verliezen zag je een beetje aankomen maar was voor mij als trainer/leider nog geen probleem aangezien ik iedereen van het veld af zag komen met de tong op de grond en de modder achter de oren. Dat is dan toch wel goed om te zien.
Dat de kinderen dan teleurgesteld zijn omdat we net verloren hebben, is alleen maar goed voor de komende weken en hopelijk kunnen we dit gevoel omzetten in nog meer van zulke spannende wedstrijden met winstpartijen als resultaat.