Fysieke Veldslag

Gisteren was onze 3e wedstrijd in de 4e klasse, en na een wereldreis helemaal naar Deventer waarbij de spelers net iets te lang in de auto stil hadden gezeten betraden we toch eindelijk met goede moed het grasveld.
We hadden een rumoerige week achter de rug met een 0 - 18 verlies nog in ons achterhoofd en een corona besmetting in ons team die gelukkig niet zo zwaar uitviel maar toch wel eninge impact achterliet in ons jonge en enthousiaste team.
Vorige week was de eerste wedstrijd waarbij we onze koppies een klein beetje lieten hangen nadat we vrij snel veel doelpunten om onze oren kregen en je zag het geloof in eigen kunnen dan ook met de minuut verder in onze opgepoetste voetbalschoenen zakken.
Dus de boodschap tegen Sportclub Deventer was dan ook om toch in ons eigen kunnen te blijven geloven en daar waar het mogelijk was om zoveel mogelijk passie en plezier te laten zien.
We hadden een paar goede trainingen gehad waarbij onze stageloper Julian(broer van David) een paar goede tips had aangegeven die we mee konden nemen naar deze wedstrijd.
Het veld groot houden bij balbezit door het hele veld te gebruiken tot aan de zijlijn aan toe werd goed opgepakt door onze dappere strijders,
en dit resulteerde dan ook in het begin van de wedstrijd dat we de 1e 10 minuten nog steeds op 0 -0 stonden.
Wat ons als leiding wel opviel en dat is al een verhaal van de laatste weken , is dat we door het fysieke spel van onze tegenstanders te veel afwachten en de duels niet aangaan. Als je dan kijkt naar de training dan word dit wel gedaan en zijn we nergens bang voor, maar een tegenstander die net iets groter is dan ons pakken we niet aan en laten we ons soms veel te makkelijk aan de kant zetten.
Als je dan ook nog de passes niet strak inspeelt en er te veel ballen half/half worden gegeven dan kom je te vaak in de problemen en moet je met man en macht achter de tegenstander aan.
In de 2e helft hebben we vandaag weer gezien dat als de tegenstander het iets meer laat vieren en wij de ruimte krijgen dat we dan best wel mooie combinaties laten zien en het inspeel en kaats spel wat onze trainer graag wil zien word dan best wel goed uitgevoerd.
Vandaag waren Jurre en Josh nog geblesseerd dus waren er nog 13 spelers over om de klus te klaren.
Achterin stonden aan de zijkanten Thijs en eerst Luka( wel een beetje met tegenzin) en later Loïs weer hun uiterste best te doen om alles tegen te houden wat ze in hun macht hebben.
En centraal achterin was het deze keer de beurt aan Carmen en Tobias om hun kwaliteiten te laten zien.
Carmen kan met haar lengte als 1 van de weinigen in ons team de tegenstander zo af en toe op de plek zetten en op snelheid ook nog veel goed maken. En Tobias heeft met zijn snelheid ook hard gewerkt om het doel van Daan zoveel mogelijk te beschermen.
Helaas ging er een tegenstander op zijn teen staan met als gevolg een gescheurde nagel en hierdoor moest hij al vrij gauw de strijd staken en toen waren er nog maar 12 .
Op het midden stonden Noud ,Roland, Ruhus, Yinthe ,Ivan en later ook Luka en vooral in de 2e helft werd hier steeds beter gecombineerd en kregen we ook de ruimte om onze aanvallers wat meer aan te spelen.
David kreeg vandaag weer iets meer ruimte om te laten zien hoe snel hij was en dan zie je direct het plezier weer bij hem terug en samen met Sebastiaan hebben ze samen geprobeerd om het de tegenstander zo moeilijk mogelijk te maken.
Een kwartier voor het eind van de wedstrijd was het de beurt aan Luka om geblesseerd uit te vallen met een zeer enkel, en toen waren er nog maar 11.
Via een overtreding op Sebastiaan kregen we een vrij trap en deze werd net als 2 weken geleden hard en hoog ingeschoten door Ivan en zodoende kwamen wij ook weer eens een keer weer op het scorebord.
Toen Thijs 5 minuten voor het eind van de wedstrijd ook nog eens door zijn knie zakte waren er nog 10 dappere strijders over.
De eindstand was 7-1 maar dit kwam ook door het goede keeperswerk van Daan die ons zeker behoed heeft voor nog meer tegengoals.
Gelukkig was de strijd er vandaag wel weer tot de laatste minuut en hopelijk vallen al onze blessures mee en kunnen we volgende week toch weer met een volledig team beginnen.
Graag wil ik nog even de Vader van Yinthe en de moeder van David bedanken voor het verzorgen van de E.H.B.O. taak van vandaag.
En natuurlijk Karel die het vlaggen over nam van Marcel aangezien hij nog meerdere arbitrale taken te doen had.
Karel had de 1e helft goed opgelet hoe onze grensrechter zijn taak uitvoerde en na een paar kleine tips kon je bijna geen verschil zien in wie er langs de lijn meeliep om de wedstrijd in goede banen te leiden.
Volgende week spelen we thuis tegen Z.A.C en als we naar de stand kijken dan zou dit een tegenstander kunen zijn als wij ons best blijven doen, dat er dan eindelijk weer eens een winstpartij in zit. Dus blijf allemaal je best doen 💪