De vloek van FC Ommen VR2 zet voort

Amper bijgekomen van de overwinning van afgelopen dinsdag, verzamelen we vroeg - voor de meesten van ons - op het sportpark. Zware benen, beetje brak van vrijdagavond en de spierpijn overheersen toch nog, maar ook dat heerlijke gevoel van de drie punten en al die goals die er dinsdagavond vielen. Vandaag een wedstrijd tegen de hekkensluiter in de competitie: Gramsbergen VR2. Echter zijn we er inmiddels achter dat het niveauverschil in onze competitie dit seizoen nihil is, en in de eerste seizoenshelft speelden we 1-1 tegen deze dames.

Een korte PowerPoint-presentatie van Sander (slechts vijf dia’s), waar Jasmijn de verantwoordelijkheid voor draagt vandaag. Weinig bijzonders, wel de opstelling: 


De make-upjes zaten er mooi op vandaag, want we hadden onze persoonlijke Gruble bij ons. Evi ging mee als fotograaf, hopelijk om de overwinning vast te leggen. Zelfs iets eerder dan de geplande 12.30 uur staan de twee teams opgesteld en wordt de wedstrijd gestart. De verwachtingen liggen hoog, let’s go!

We kunnen ons weer goed inleven en aanpassen aan de tegenstander en bereiken vandaag het niveau van afgelopen dinsdag dan ook niet. Dinsdagavond vlogen bijna alle kansen erin, vandaag effe niet. Toch kunnen we met een gerust hart gaan rusten, want de 1-0 ligt er in de 41ste minuut in. Jasmijn heeft dan wel een nieuw plekje op de linkshalf, maar door haar voorwerk is het Isa die weer afwerkt. 

Het zelfvertrouwen in de rust is hoog, want ondanks een kleine voorsprong valt hier toch echt wel wat te halen. Toch? Echter is het toch die vloek van VR2 die in de tweede helft weer om de hoek komt kijken. Onze elf staan nog geen vijf minuten op het veld - gewoonweg te laat vertrokken uit de kleedkamer - of de snelle gelijkmaker van Gramsbergen volgt. 

Er worden een paar wissels doorgevoerd aan de kant van FC Ommen, maar voordat zij goed en wel opgesteld staan, weet Gramsbergen nog een goal te maken: 2-1. Binnen 10 minuten in de tweede helft op achterstand, dat was niet het plan. Het is dan ook echt even zoeken voor Ommen. We voetballen er nog wel doorheen en hebben ook zeker kansen, maar ze vliegen er niet meer in. Bij Gramsbergen wel, ruim 15 minuten voor tijd breiden zij ditmaal de voorsprong uit: 3-1. 

Verslagenheid bij Ommen VR2 en nog zwaardere benen dan voorafgaand aan de wedstrijd. De scheidsrechter fluit niet vaak voor hands, maar zodra een verdedigster van Gramsbergen de bal met haar armen aanneemt in het strafschopgebied, kan hij niet anders dan de bal op de stip gooien. En dat doet ‘ie dan ook. Zelfverzekerd stelt Judith zich op achter de bal en hard, geplaatst, tegen de onderkant van de lat - maar hij zit én brengt ons terug in de wedstrijd. "Ja, ik wist toch wel dat die zou zitten". Het zelfvertrouwen spat er vanaf.

Net zo snel als dat Gramsbergen terug wist te komen aan het begin van de tweede helft, net zo snel doen wij dat aan het einde van de tweede helft. De bal wordt uit de goal gevist, op de middenstip gelegd en vervolgens meteen weer onderschept door de speelsters van Ommen. Lotte doet in eerste instantie zelf een poging op de gelijkmaker, maar speelt de bal op het juiste moment af naar onze rechtsbuiten. Hoppa: 3-3! 

De wedstrijd duurt net iets te kort, de kansen worden net niet genoeg afgemaakt en helaas voelt het dan ook als puntenverlies vandaag. Al met al houden we de schade echter beperkt, en nemen we toch één puntje mee terug naar Ommen. Aanstaande zaterdag verwelkomen we de koplopers uit Zwolle in Ommen - de één na laatste wedstrijd van dit seizoen alweer.