Op maandag 5 juli 2021 was in het clubhuis “Weerkomm`n” de oprichtingsvergadering van FC Ommen.
De openingsspeech van de voorzitter, Bertus Heuver, begon heel verrassend niet over het heugelijke en historische feit dat OVC `21 en OZC waren gefuseerd tot de FC Ommen, nee, dat kwam later uit de mond van de preses.
De opening was een grote dank serenade gericht naar de secretaris Eline Hekman.
Zij werd meer dan terecht geprezen voor haar tomeloze inzet als secretaris eerst bij OZC, daarna bij de stuurgroep onder leiding van Ommenaar Jan Smit en nu als kersverse onmisbare zuivere schakel van FC Ommen.
Eline nam al blozend de warme lofzang van de voorzitter tot zich en liet beduusd het warme applaus van de vergadering over haar heengaan, een emotionele beloning waar ze maar moeilijk mee kon omgaan. Zij toonde in al haar zuiverheid dat bescheidenheid een mens kan sieren!
Bertus Heuver, in 2019 aangesteld als voorzitter van OZC, vroeg voor de aanname van deze functie, “voordat ik mijn JA woord geef wil ik weten, wie is de secretaris, daar valt of staat mijn beslissing mee. Als je voorzitter bent van een vereniging dan moet die functie 100% stabiel zijn”. Willem van Wijngaarden, die de voorzittershamer nog vast had, kon bij wijze van spreken een zucht van verlichting slaken!
Eline Hekman heeft met haar innemende en uiterst betrouwbare zuivere werkwijze er niet alleen voor gezorgd, dat Bertus Heuver aan boord stapte als kapitein van het OZC-schip, maar ook nu nog aan het roer staat bij FC Ommen. Een goede voorzitter weet als geen ander dat zuivere communicatie, die adequaat wordt verwoord door de secretari,s van het allergrootste belang is!
Eline!
Op mijn vraag of ik haar mocht interviewen kwam een antwoord, dat ik verwacht had en daardoor ook kon counteren “Rien, dat is toch niets voor mij”. Ik gaf haar aan, wat mij ertoe bewogen had om haar eens voor het voetlicht te plaatsen, zie o.a. de warme lofzang van de preses. Na een tijdje trof ik haar weer en ze glimlachte met de woorden “Ik kan je niet weigeren, we gaan het doen”, mijn verzoek was niet afgewezen.
Voor de thuiswedstrijd van FC Ommen tegen SC Lutten had ik een uitgebreid onderhoud met Eline, die haar loopbaan begon bij busonderneming Gebo Tours en nu bij Tuincentrum Jurrie Baas de administratie verzorgt.
Als een geloste postduif vlieg ik even wat oriëntatie rondjes over de Witharenweg, ook belicht ik een stukje verborgen verleden van de Fam. Hekman, de emancipatie en uiteraard zet ik de vrouw waar het om gaat in de spotlights.
Witharen!
Een kale buurtschap, zo mag je Witharen ten opzichte van de ander Ommer buurtschappen zeker betitelen. De wind heeft er altijd vrij spel en kan je het gevoel geven, dat je haar altijd tegen hebt. Meanderende slootjes of kronkelende zandweggetjes, je ziet ze bijna niet in Witharen. Alles is in kaarsrechte lijnen getrokken, gelijk een poldertje, alles zo efficiënt mogelijk.
Toch heeft deze weidse vlakte, met de Witharenweg als hoofdlevensader, voor het voetbal veel betekend. Op de taaie Kroesjes na, deze OVC-enclave was een uitzondering, kwamen van deze hoofdweg vele en tevens prominente OZCers weg.
Zo ontwaar ik al cirkelend, de familie Willems, ijzeren Rinus en Jan nog altijd actief op het trainingsveld , tevens een trouwe supporter bij het vlaggenschip en een meer dan bekwame barkeeper!
De zusjes Spijkers, Margreeth van de Meeberg helaas in 2018 veel te vroeg overleden, de immer fanatieke Ina Makkinga (Lid van Verdienste) en Jan, die ooit als schutter in een lager OZC-elftal met succes de trekker over haalde.
Halverwege had je de familie van Lenthe, blonde Arie, die fysiek zo sterk was als ‘Erik de Noorman’.
De gebroeders van der Veen, Henk de trouwe allround vrijwilliger die zo plotseling in 2020 het leven liet, Martin altijd bereid om de handen uit de mouwen te steken en Hendri vaste supporter bij de zoon Jelmar.
De buurman Evert Kleinlugtenbelt, die in de jeugd het gele shirt droeg.
De voor het damesvoetbal zo succesvolle buurmeisje Egberdien Heideman. Met haar talent wist ze het tot Jong Oranje te schoppen!
Arjan en Robert Wermink de naaste buurtkinderen, waar Eline na schooltijd een balletje mee trapte. De jongens spelen of zijn nog steeds actief bij FC Ommen.
Er is nog een grote speelster n.l. Leonie Spijkers. Zij heeft het voetbalvirus van haar tantes Ankie en Ciska gekregen. Leonie is thans in het bezit van de B.J. Merjenburgh bokaal, nog steeds heeft ze de Witharenweg als thuis domicilie!
De grootste leveranciers voor het voetbal zijn zonder twijfel ‘De Spijkertjes’ geweest.
Voordat ik in zuidelijke richting naar Ommen vlieg, klepper ik als een ervaren fond doffer nog een rondje boven deze buurtschap!
De Witharenweg, grote gezinnen dus vruchtbare grond. Niet voor niets, dat mijn schoonvader als hoofd inseminator juist daar het Ki-station liet bouwen. De gestationeerde stieren hebben voor veel nakomelingen gezorgd en ook de ooievaar, hoe mooi voor mij, wist de weg naar de dienstwoning te vinden.
Witharen, de wisselende klimatologische omstandigheden van snerpende kou tot aan een brandende zon vormen je niet alleen in de sport, maar ook maatschappelijk.
Hekmannen!
De roots van de Fam. Hekman ligt diepgeworteld in de lommerrijke buurtschap Stegeren. Op oale grond, waar de wortels zich te goed doen aan zuurstofrijk water.
Het was de grootvader van Eline, ’Gerrit Hendrik Hekman’ die in het verre Witharen zijn liefde vond met Dinie Hierink en zich daar in 1958 ook voorgoed nestelde.
Een felle uitslaande brand in 1967 legde de oude hoeve in de as. Gerrit Hendrik leverde zelf een grote bijdrage aan de wederopbouw.
Na de wederopbouw:
Zoals dat in de boerentraditie gebruikelijk was zette de zoon Gerrit het bedrijf voort. Dichtbij huis trof hij de liefde van zijn leven Bea Noordegraaf!
Op vrijdag 25 augustus 1989 bogen Gerrit en Bea zich over de wieg en fluisterden ze bescheiden tegen elkaar, "wat een schitterende baby" en gaven haar de daarbij de zeer toepasselijke naam Eline (Grieks voor schitterende).
De rijkeluiswens werd compleet, toen ook na ruim 3 jaar een zoontje Yannick het gezin kwam verrijken.
Een 3e generatie Hekman in de boerenoverall kwam er niet,.Yannick maakt zich dienstbaar bij de hoofdsponsor van FC Ommen (TENAX).
Geen koeien meer in de wei betekent, dat ook het stikstofprobleem, wat zo een hot item voor de agrarische sector is, de Fam. Hekman niet meer raakt!
Yannick speelde als verdediger in het vlaggenschip van OZC en het laatste seizoen bij FC Ommen in het tweede. Dit seizoen heeft hij bewust gekozen voor recreatievoetbal en acteert hij in het vijfde elftal.
De overige Hekmannen van FC Ommen, zoals Jorn de sierlijke vaardige middenvelder uit het vlaggenschip en ook Nick uit het vijfde, zijn geen loten van dezelfde stamboom.
OZC!
Op 12-jarige leeftijd meldde Eline zich, samen met de vriendinnen, Sharon Paarhuis, Linda Hekman (achternichtje) en Elselien van Dieren bij OZC aan. De schoolbanken werden al samen gedeeld op de school met den Bijbel. Nu was er ook in twee lange rechte lijnen de fietstocht naar De Rotbrink. Bij OZC kreeg ze o.a. training van Greetje Halllink en Ina Makkinga. Deze voetbalvrouwen, die toch wel gezien kunnen worden als de Moeder-oversten van het meisjesvoetbal, brachten haar de grondbeginselen van het spelletje bij.
Ook kwam ze een seizoen lang onder leiderschap van Jan Warmelink (Sappie). Deze gaf ongetwijfeld niet alleen leiding, maar gaf ook mee, dat het van belang is om je als vrijwilliger dienstbaar op te stellen. Of de keuze van Eline voor Feyenoord ook door Jan is ingegeven, best mogelijk!!
V.l.n.r. achterste rij: Bennie Olsman, Sharon van de Hoek, Sharon Paarhuis, Eline Hekman, Eva Brakel, Margrit Jansman, Jan Paarhuis. V.l.n.r. voorste rij: Jeanine Tichelaar, Nadine Olsman, Lydia Rensink, Linda Hekman.
De inspanningen op het veld werden met Jan Paarhuis als leider met een kampioenschap opgesierd. De overstap op haar 15e naar de senioren als verdedigende middenvelder maakte ze samen met Sharon Paarhuis naar Vrouwen twee, dat in Silvia en Cora Bakker, Ria Waterink en Sandra Dankelman ervaren routiniers kende. “We waren dan misschien niet altijd de besten in het spelletje maar we hadden veel plezier en dat straalden we ook uit. Wat mij nog goed bijstaat was het teamweekend/toernooi in België. Daar hebben we echt lol gehad. Na mijn knieblessure heb ik nog een seizoen training gegeven aan een jeugdteam, maar dat was niet mijn ding. Samen met Judith Hogenaar ben ik ook leidster geweest van Vrouwen twee, dat was een leuke tijd. Ook de kantinediensten en dan vooral met het KOMM-MIT toernooi gaf een mooie afwisseling”.
Eline op solotoer richting het doel.
Haar functioneren bleef binnen OZC niet onopgemerkt, de functie van secretaris (Marleen Reinds) kwam vacant. Wie heeft je gevraagd voor de functie van secretaris? ”Dat was in 2015 Judith Hogenaar, ik kwam in het bestuur met Willem van Wijngaarden als voorzitter, daarnaast o.a. Henk Steen, Gerrit Makkinga (Max), Erik Veurink en natuurlijk Jan Warmelink (Sappie)’’.
Vrij snel hierna werden de eerste succesvolle pogingen opgezet om de jeugd van OZC en OVC`21 vanaf 2017 samen in competitie verband te laten spelen.
‘’Ik heb me de functie snel eigen gemaakt en voelde me al direct goed op mijn plek, dus kon ik warmdraaien voor de grote fusie”.
FC Ommen!
In 2020 maakte de peiling onder de leden van OZC en OVC `21 duidelijk, dat er meer dan voldoende draagvlak was om een stuurgroep samen te stellen om alles handen en voeten te geven.
Jan Smit werd aangezocht als onafhankelijk voorzitter, Bertus Heuver, Jan Warmelink, Gerard Habers (Lato) en Ronnie Huizing vertegenwoordigden de clubs.
Hoe heb je deze periode ervaren? ‘’Toch best wel zwaar, ik ben er zelf blanco in gaan staan, het is niet alleen notuleren, je moet het ook geestelijk verwerken. Naarmate de datum van de stemming kwam voelde je de druk in allerlei vormen toenemen. Er zijn voorvallen geweest, die je als club en ook persoonlijk niet wenst. Een kat in het nauw maakt rare sprongen!! In de stuurgroep zijn we allemaal neutraal gebleven. Voor de één lag het gevoeliger dan bij de ander. Het was hectisch, laat ik het daarbij laten”.
Een vliegende tackel van achteren is iets wat je op een voetbalveld niet wilt zien en zeker niet in een fusieproces. Eline tot slot, “Ik heb heel veel respect voor die personen,die niet voor de fusie waren, maar nu FC Ommen er is, zich daar democratisch in schikken en zich voor de nieuwe club weer inzetten. De stemming was zo overduidelijk en FC Ommen dat voelt gewoon goed. Het was niet eenvoudig en er ligt nog een hoopwerk te wachten maar we zijn op de goede weg”.
Onder toeziend oog van o.a. Eline zet Bertus Heuver zijn handtekening voor de fusie.
Op mijn vraag hoeveel tijd het haar in deze periode koste, blijft ze bescheiden met “Ik zou het zo niet weten, de uren tel ik niet, het plezier moet het vergoeden. De waardering van de medebestuurders, die voel ik en dat is een belangrijk aspect. Wel is het zo, dat aan het eind van het seizoen mijn functie vacant wordt, dus doe ik bij deze maar vast de oproep “Wie durft het aan’’!”.
Harde werkers!
Voor wie heb jij bewondering of waardering. “Niet specifiek voor één persoon, ik heb bewondering voor de gehele onderhoudsploeg. Hoe zij er elke week weer samen voor zorgen dat onze accommodatie, de kleedkamers, de velden etc., er weer spik en span bij liggen. Het wordt ze niet gemakkelijk gemaakt, het is nogal eens een rommeltje na het weekend. Maar toch staan ze er elke week weer! Mooi om te zien, dat dit een hechte groep is geworden met veelal vutters. Zo zie je maar weer, voetbal verbindt”.
Tumbling Dice!
De Britse Rockband The Rolling Stones zong het meer dan 50 jaar terug al met ‘Tumbling Dice’. Mick Jagger “Cot to roll me, Cot to roll me, Keep on rolling, Got to roll me‘’.
De voetbal is ook een wereld van tuimelende dobbelstenen, die veelal wordt bestuurd door het mannelijk geslacht!
Winst of verlies kan het humeur sterk bepalen, hoe rollen de stenen!!!
Vrouwen, zo is al eerder gebleken met o.a. Zwanet Weteringe, Tine Denissen, Renske van Ommen en Hedi van Delden gaven een veel betere balans in de vaak hectische, macho voetbalwereld. Voor FC Ommen is het daarom wenselijk, dat het vrouwelijk schoon zichtbaar blijft achter de bestuurstafel. Zij bagatelliseren en raken minder snel van de kook, daarom mijn verzoek, ”indien er keuze is dan graag…. Lady`s First”!
De secretaris luistert en notuleert!
Zuiver Water!
In België (Ardennen) heb je de bronnen van SPA. Zuiverder en puurder kan drinkwater zonder toevoeging niet zijn.
Zo ook de oeroude ‘Hekman’ stamboom, die in de oale grond in Stegeren de voedingssappen naar boven haalt en zo de zuiverheid van het menselijk bestaan in de genen doorgeeft!
In de turbulente fusiejaren, waarin er binnen een vereniging krachten vrij kunnen komen om een persoonlijk doel te bereiken en fairplay een vreemd begrip wordt, in die machowereld wordt je als secretaris op de proef gesteld!
Eline Hekman heeft laten zien dat ze gelijk de Belgische bronnen zonder toevoegingen een vrouw is ……………VAN HET ZUIVERSTE WATER
Door de ogen van een ander!
Het is altijd bijzonder om iemand te interviewen en daar een beeld bij te schetsen wat in jouw ogen toepasselijk is. Maar het kan een mooie aanvulling zijn om ook eens door de ogen van een ander naar de geïnterviewde te kijken! Daarom een kleine aanvulling van mensen die met Eline Hekman hebben samengewerkt
De heldere blik van onze voorzitter is al uitgebreid beschreven. Als geen ander weet een man als Bertus Heuver, dat alles wat rond is en ook nog rolt voorzien moet zijn van een goed Profile. Wordt dit alles motorisch aangedreven dan heb je daar zuivere mengsmering voor nodig.
Dat de woorden van Heuver gemeend zijn bleek wel, toen hij als sponsor verblijd werd met een grote bos bloemen. Dit boeket fleurde de woonkamer van Eline in de Bouwmeesterstraat op!
Ronnie Huizing, vanuit de bril van een oud OVC-bestuurder.
Ik heb met Eline samengewerkt in 1e instantie tijdens de afstemmingsmomenten tussen het OZC en OVC`21 bestuur met betrekking tot het gezamenlijk jeugdvoetbal (JCO) en later veelvuldig in de stuurgroep, waarbij uiteindelijk FC Ommen tot stand is gekomen.
Eline is een zeer vriendelijk en aangenaam persoon. Je kunt heel fijn met haar samenwerken en altijd van haar op aan. Een topvrouw als het gaat om het opmaken van de notulen. Na een vergadering duurt het nog net geen dag of je hebt deze al zeer goed uitgeschreven in je mailbox ontvangen. Tijdens de periode voorafgaande aan de oprichting van FC Ommen zijn de leden van beide verenigingen veelvuldig op hetzelfde moment geïnformeerd. Dit soort zaken en meer stemden Eline en ik samen onderling af en dan kon je er blind van uitgaan, dat het ook goed kwam.
Het is voor FC Ommen en het bestuur te hopen dat Eline nog lang veel plezier beleeft aan haar vrijwilligerswerk als secretaris van onze club.
Niet van de bal te krijgen!
Harry Wassens
Toen Rien mij vroeg een stukje te schrijven over Eline, moest ik meteen denken aan een verbrandingsmotor. Eline is de olie in deze motor, ze zorgt dat alles soepel en geruisloos loopt.
De specificaties, die ik dan voor mij zie zijn: snel, accuraat, humoristisch en attent. Wat heeft ze een werk verzet voor ons allen, dat wordt wel eens onderschat.
Ook tijdens het fusieproces speelde zij een belangrijke rol en was het voor haar niet altijd makkelijk, omdat ze wel eens zaken toegeslingerd kreeg, die feitelijk onjuist waren. Dit terwijl ze er zelf neutraal in zat.
Ook houdt ze druk op de ketel, over het nakomen van afspraken, die we als bestuur gemaakt hebben.
Wat ik ook knap vind is, dat ze in het bestuur, waar de mannen nogal eens het hoogste woord hebben (kom op dames er zijn functies vrij!!), op een subtiele en vaak met een grapje de discussie bij stuurt of haar mening weet te geven.
Wat mij altijd heeft verbaasd, was de snelheid waarmee zaken werden aangeleverd, of het nu ging om notulen, schema’s en of andere vragen, het was altijd snel en correct.
Kortom het was mij een genoegen om met haar samen te werken!!!
Jan Warmelink
Eline is een stille kracht op de achtergrond. Ze staat niet graag in de schijnwerpers. Als secretaris had/heeft ze haar zaakjes prima op orde.
Daarnaast heeft ze een duidelijke eigen mening.
Jan Smit
Als onafhankelijk voorzitter in de fusiebesprekingen tussen OVC`21 en OZC kwam ik, alweer 2 jaar geleden, voor het eerst Eline Hekman tegen als secretaris van de commissie.
Als ik haar in een paar woorden moet omschrijven dan denk ik aan; punctueel, accuraat, actief en enthousiast. Na elke vergadering, wanneer ik de morgen daarop mijn “Mailbox” opende stonden de notulen alweer op papier.
Alleen maar goede herinneringen aan onze samenwerking en vele bijeenkomsten.
Met sportieve en warme groeten.
Cultuur en historie FC Ommen. R. Habers.
