Ommen 9 weet weer wat winnen is!

Bekijk alle foto's op gruble.smugmug.com

Voorbeschouwingen en mediaoptredens Na een periode van, ik zeg het voorzichtig, enkele mindere wedstrijden van ‘t 9e vond het vandaag zijn wederopstanding met een uitstekende overwinning tegen de, op papier veel sterkere (gedeeld) nr. 2 SVV’56 ut Sibculoooooo.

De totstandkoming van deze overwinning begon al op vrijdag tijdens de 2e helft van Nederland – Ecuador. De meeste mensen zagen namelijk gewoon, lurkend aan een biertje en nippend aan een chippie, een heel onzorgvuldig, slap en matig Oranje voetballen. Hoofdcoach Edwin ‘alias Guardiola’ Boezelman keek echter veel verder /dieper (enkele biertjes hielpen wss wel mee) na looplijnen, overlappingen, contra-attacks, kantelende driehoeken, halfspaces en meer van dat soort intelligentie... en zag dat onze Louietje meerdere grote tactische missers maakte en ze ook niet corrigeerde. Het was dé opmaat om, tijdens wat borrelpraat in de 3e helft, dat richting het niveau van heuze ‘scoutingsgesprekken’ ging, te komen tot een masterplan met zijn eigen 9e op de zaterdag.

Voordat het masterplan werd ontvouwd, mocht het 9e eerst samen met meneer Heuver op de foto voor blijkbaar bekende de ‘rode muur’ :\ om de prachtige Ommen 9 polo’s te showen, via de diverse media uitingen. De meerderheid van de 30+’ers diende wel de buik in te houden om de foto wat cache te geven, maar dan heb je ook wat (zie foto).  We willen Bertus via deze weg bedanken voor de héérlijk zittende polo’s, qua kwaliteit minimaal net zo goed als de autobandjes in de zaak (moest ik zeggen ), en gaan ons best doen om wekelijks als ‘wandelende reclameborden’ door de kantine Heuver een beetje extra te promoten.

Nadat de media plichtplegingen achter de rug waren, kon ‘t 9e, met dank aan gangmaker Temmink + dit keer een mini. JBL-boxje, onder het genot van wat heerlijke herrie in de kleedkamer zich voorbereiden op de match en de winst alvast wat gaan ‘imagineren’. Opstelling 1-4-2-1-3: Remco Niek - Rob - Edwin - Kjeld (Robin) (bultje) Michel - Grondman Jan Henk Mathijs (Robert) Han André (Herman) De eerste helft De eerst minuten waren direct garantie voor een leuke wedstrijd. SVV ging, met waarschijnlijk in het achterhoofd de ranglijst, direct gedurfd 1op1 spelen in de achterhoede. Juist dat was koren op de molen voor het compact staande 9e, dat als een stekende bij, met counterattacks voor consternatie zorgde in de achterhoede van SSV. Eerst was na een prima combinatie op het middenveld het uitstekende aanspeelpunt André dat alleen op de keeper de 1-0 mocht gaan aantekenen, ware het niet dat de keeper 1op1 nog in de weg stond. De afvallende bal zou normaal voor een Han in vorm een koud kunstje zijn, maar om de vooralsnog onbekende reden presteerde hij het om de bal in de denkbeeldige 2e ring van het stadion te schieten. Het was een duidelijk teken aan de wand, maar het wat overmoedige Sibculoo was nog niet wakker geschud.

Nog geen 3 minuten daaropvolgend was het wel ráák. Uw verslaggever miste door wat plichtplegingen de (van horen zeggen) Gakpo-achtige goal van André, uit de verhalen van de bank opmakend was deze zelfs nog iets mooier omdat deze via de binnenkant paal het net liet trillen. 1-0. Niet veel later was werd het zelfs 2-0 na een actie over meerdere schijven dat, ja je geloofd het haast niet, met een 1,2tje tussen de beide Meulenkampjes in de aanval, door de oudste, heerlijk met ogenschijnlijk achteloos gemak – allá Kevin de Bruyne - buitenkantje voet werd afgemaakt buitenbereik van de keeper. HOPPA 2-0! De supporters wisten niet wat ze meemaakten, uitzinnige Saudi-arabisch taffarelen langs de kant. Er werd zelfs geopperd voor een extra feestdag. De aangefietste Bert en aangestrompelde Robert Wermink moesten, uit ongeloof, zelfs meerdere malen aan meerdere mensen navraag doen naar de echte stand. Hans bleef ondertussen maar roepen: ‘Publiek is de absolute winnaar’! en dat was nog maar het begin… Na de 2-0, werd Sibculoo wakker en begonnen ze het tempo wat op te schroeven. Dat zorgde dat ‘t 9e hoewel oerdegelijk, compact en met 100% strijd, toch af en toe in de problemen kwam. Maar zelfs al kwam SVV dwars door het bermuda-vierkant (Edwin-Rob-Michel-Mark), dan hadden we altijd de schier onpasseerbare Remco nog. Eerst nog ‘kamikaze keeper’ genoemd, later ‘voetgoalplayer’ en een ‘GuusGeluk’ maar nu ook echt onderscheidend en betrouwbaar als Noppert in zijn beste dagen. Hij pakte alles en was de rust zelve in het doel. Moet aangetekend worden dat hij ook niet hoeft te vrezen voor gevaarlijk voorwerpen uit het vak achter de goal.

Sibculo werd ondertussen sterker en sterker, maar ze vonden niet de ruimte tussen de als ‘in cement gegoten’ compacte linies van ‘t 9e die als een harmonica samenwerkte. Het wekt dan ook geen toeval dat we zelf Sibculo een handje moesten helpen om de spanning terug te brengen. Een te ‘voorzichtige’ ‘zachte’ (volgens Grondman is dat een ‘pisssbal’) terugspeelbal van Mathijs richting verdediging bleek opmaat voor een diepe bal achter de laatste linie die vakkundig door de spits van SVV werd binnen geknald, zo hard dat zelfs Remco Noppert Temmink geen kans zag met zijn voetenwerk. Grondman haalde, geheel tegen zijn natuur in, hard uit, in bewoordingen die uw verslaggever zelfs nog niet mag /durft op te schrijven :S. In de kantine vertelde Grondman dat dit allemaal heel normaal is en in het kader van opvoeding van jonge spelers gebeurd. Hij voegde er, als bewijslast, zelfs aan toe dat er tegenwoordig jongens 10 jaar na dato, nog bij tandartsbezoeken ed. Grondman nog bedanken voor de ferme uithale…eh.. ‘wijze lessen’ destijds. Benieuwd of onze jonge jongens over 10jaar hetzelfde zeggen. Na de 2-1, lukte het Ommen 9 om met kunst- en vliegwerk de rust te halen. Over strijd, inzet en passie kon men niet klagen in de laatste 10minuten, André ging daarin zelfs zover dat hij het met 3 tackles, waar geen bal in de buurt meer was, het voor elkaar kreeg dat Sibculo bijna weer naar Sibculo wilde gaan. Gelukkig werd het vuur net op tijd geblust door 1. André’s vader en moeder die net kwamen aangelopen en André even een sec. lieten nadenken over de nette opvoeding die ze hun zoon geboden hadden en 2. door het fluitje van scheidsrechter Marcel ‘total in control’ Smid.

Rust In de rust werd duidelijk dat er verschillende soorten leiders bestaan. Je hebt leiders op papier, leiders voor de 3e helft, leiders die alles zaken perfect voor elkaar hebben, leiders die doen alsof ze leider zijn ennnn..je hebt Rob, oftewel de Natuurlijke Leider. Hij wist met een speech, waar zelfs Barak Obama in zijn tijd niet aan kon tippen, echt alle 15 spelers met de neus dezelfde kant op te laten wijzen en weer volledig in het gareel te krijgen, incl. zijn broertje. Na de speech voelde je: Als we gewoon lief doen tegen Sibculoo en dezelfde strijd en passie tonen als in de 1e helft, we hier wel eens 3 hele fijne punten konden overhouden. De tweede helft Met Herman voor André (ff afkoelen) en Quak voor Mathijs ging Ommen 9 op dezelfde voet verder waar het de eerste helft gebleven was. Met 100% inzet, strijdlust en overgave om voor elke bal een been, buik, rug of hoofd te zetten bleef t’ 9e op de been tegen een voetballend beter Sibculo. Kjeld speelde zijn beste wedstrijd sinds zijn aanwezigheid, Edwin en Rob vormden met de ‘stofzuigers’ Michel en Mark - alla Nigel de Jong en Mark van Bommel in hun beste dagen – een ondoordringbaar blok in het midden. Robin bleek net zo makkelijk op rechtsback, dan op linksback te kunnen ballen. Jan-Henk ging als ‘mooi-voetballer op 10’ toch strijdend voorop en na een prima invalbeurt begon Mathijs op het middenveld zelfs serieuze duels te winnen met de ietwat ‘stevige’ nr. 5 van SVV. Niek bleef met onverstoorbare focus zijn werk doen op de back, Han bleef voorin indruk maken met zijn afgetrainde lichaam en Herman maakte vandaag meer meters dan al zijn wedstrijden hiervoor bij elkaar, allés maar om het de tegenstander zo lastig mogelijk te maken. Ondertussen deed Quak wat Quak volgens het masterplan moest doen. Diepgaan op het juiste moment! En hoe! Na een perfecte pass van Michel (?) ging Robert als een speer al dribbelend op hoek van de ‘16’ van Sibculo af. Uiterst kalm, beheerst en bijna achteloos relax plaatste hij de bal in de korte hoek achter de keep. 3-1! Ongekend belangrijke treffer dat iedereen van ‘t 9e wat lucht verschafte. Quak kon zelfs t’ 9e helemaal laten uithijgen na opnieuw een prachtige diepgaande loopactie, maar kon schuin op de keeper af, deze dit keer net niet verschalken met zijn schot. Na wat typische ‘hot-kots-begonia voetbal’ zoals je alleen in de kelderklasse ziet (Hoewel tegenwoordig ook op het WK), kwam er bijna weer een hoogtepunt. Met een subtiel pasje zette de ingevallen Bultje, Rob opnieuw vrij voor de keeper. Rob dacht even net een seconde te lang na over het feit dat hij maar liefst 2 goals in één middag kon gaan maken en dat zorgde voor een zwak schot (pisssbal) tegen de keeper aan. Ondertussen leerde het coach Edwin dat het goed zat met tactiek. Als verdediger Rob met maar een paar passen in de aanval staat, betekende het dat de linies nog steeds kort op elkaar stonden. Dat merkte ook Sibculo op. De aanvoerder liet met nog 10minuten op de klok al weten dat de wedstrijd gelopen was. Wat na 10 minuten + 8 minuten blessuretijd (speciaal aangevraagd door de FIFA) dan ook zo was. Het eindsignaal klonk en Ommen 9e wist weer wat winnen was!... en dát voelde op deze wijze héél erg lekkerrr !

De 3e helft In de kleedkamer werd het feestje gevierd met drank, wederom allerlei herrie en uithalen zoals ‘Lekkahhh mannen!’ “Hoppa 3punten” “YAHOOO” en meer van dat soort onoriginele uitspraken geroepen. Het 9e had dit echt even nodig. De leiders zitten weer wat beter in het zadel na dit masterplan en halen de kerst waarschijnlijk. De jeugd was opgevoed door Grondman en waren alle in grote getale de kantine rondom hem. De kantine verkocht weer net wat meer drankjes. De bitterballen waren als vanouds, Meneer Heuver was blij dat zijn polo’s nu al zijn uitwerking hadden. De trotse ouders van Meulenkamp genoten s’ avonds na met een drankje van hun beide zoons. Kjeld was even aan het zweven na z’n goede wedstrijd en ging meteen basisplaatsen eisen. Gangmaker en ‘man of the match’ Remco ‘Noppert’ Temmink ‘imagineerde’ zich na sterk optreden en (op)nieuw stadiontoegang in Almelo al als de eventuele nieuwe 1e keep van Heracles, Edwin genoot na van het perfecte uitgevoerde masterplan van ‘t 9e, en uw verslaggever van vandaag kreeg hierdoor zin in een stukje schrijven en hoefde daardoor geen minuut te zien van Japan – Costa Rica . Herman heeft ondertussen de eerste stoflaag van de platte kar afgeveegd. Want met deze spirit, strijdlust, samenwerking, inzet, passie, wat geluk en een beetje tactiek kunnen we het als 9e weer iedereen in deze competitie lastig maken! Sibculo zien we dan ook als eerste in de reeks… Volgende week staat topper in de onderste middenmoot op het programma tegen nr. 9 Gramsbergen in Gramsbergen. Ik wil alle 5 á 6 mensen aan publiek uitnodigen om ons ook daar aan te moedigen en onze stijgende lijn te aanschouwen.

Ondertekend, Uw verslaggever