JO10-3 pakt zege op de finishlijn in Dedemsvaart

Zaterdagochtend 11.00 uur op Sportpark de Boekweit. 

11.00 uur is voor de mannen van JO10-3 een buitengewoon abnormaal late tijd om te voetballen. De meeste wedstrijden zitten er tegen deze tijd al weer op en de spelers staan dan al weer paraat om hun vaders te helpen in de tuin, schuur of loods. Vandaag dus allemaal net even wat anders dan anders.

Onder erbarmelijke omstandigheden werd er op een achteraf-trap-veldje een, soort van, warming-up gedaan onder leiding van Jan. En tijdens deze opwarmronde was al duidelijk wat de inzet van de wedstrijd zou gaan worden. Weinig fanatisme om de bal eens flink achter Abel te rammen, op een sukkeldrafje achter een weggeschoten bal aan lopen, een beetje kletsen tijdens het wachten. Nee het was verre van het enthousiasme wat er ook wel eens vertoond kan worden.

Na een minuut of 15 mochten we dan het wedstrijdveld bezoeken, deze was nog verder van de kantine af dan het intrapveldje en zoals een vader terecht opmerkte; de koeien (of waren het nou schapen) moesten 's ochtends nog van het veld worden gedreven voordat er op gevoetbald kon worden. 

Andere omstandigheden waren ook niet al te gunstig; het werd halverwege de wedstrijd "gloepens hiete". Het zonnetje kwam er goed door en brande goed in de nek. Menig supporter was vergeten zich in te smeren.

Ruim na elf uur werd er gefloten voor aanvang van de wedstrijd. In eerste instantie werd er wat heen en weer gepingeld, kansjes over en weer, maar echte schoten op doel werden de eerste 10 minuten niet genoteerd. Maar vanuit het niets kwam er een grote kans voor DVC Dedemsvaart en stond het 1-0 voor de thuisploeg. Gelukkig konden de Ommenaren in het tweede kwart van de wedstrijd uit een corner wat terug doen. Nils gaf de bal hard en strak voor en bij de eerste paal was het een speler uit Dedemsvaart die de bal in eigen doel werkte en zo kwamen de Ommenaren op gelijke hoogte. 
De ploeg van den Bakker blijft moeite houden met opbouwen. Abel wacht lang met het inspelen van de vrije man en zodra de ingespeelde man aangevallen wordt, wordt de situatie gelijk spannend. Het ontbreekt de Ommenaren aan inzet om zonder bal te bewegen, om vrij te komen staan en hierdoor je medespeler te helpen. Veel ballen eindigen hierdoor bij de tegenstander of worden door een hard schot over de zijlijn gespeeld. 
Pim mag halverwege de wedstrijd via een intrap het spel hervatten en probeert Thomas te bereiken. In plaats daarvan schiet hij de bal op doel en passeert de doelman, mooie goal, helaas niet geldig, de bal moet volgens de regels eerst ingedribbeld worden. Uit de tegenaanval weet Dedemsvaart de Ommer verdediging wel te passeren en komt zo weer op voorsprong, het lijkt de bezoekende spelers weinig tot niets te doen. En zelfs als even later Dedemsvaart opnieuw Abel weet te passeren wordt er schouder-ophalend gereageerd. 

FC Ommen ontwikkeld nauwelijks kansen en als er al kansen zijn worden ze wel professioneel om zeep geholpen. 

In de rust na de tweede periode probeert Jan zijn manschappen wat te motiveren, maar hij is roepende in de woestijn, in dit geval weiland. Er wordt met weinig passie en plezier gevoetbald, het oogt vreselijk plichtmatig. Of zien de supporters dit helemaal verkeerd en wordt er zakelijk afgewacht tot zich de beste kansen voor gaan doen?

FC Ommen krijgt een corner welke door Nils hoog over Alex wordt gespeeld, maar achter Alex staat Thomas opgesteld en die bedenkt zich geen moment en neemt de bal op de knie en voordat iedereen de nek gedraaid had, joeg hij de bal tegen de touwen. 3-2

Even leek het dus weer goed te gaan, maar uit de eerste de beste tegenaanval is het Dedemsvaart dat voorin goed blijft zoeken naar de vrije man en deze ook vindt en zo wordt de marge weer 2 doelpunten. 

In het derde kwart lijkt Alex het op de heupen te krijgen. Vader Michiel had uit alle hoeken en gaten support getrommeld om te laten zien hoe goed zijn zoon voetballen kan en was dan ook blij dat Alex het waar kon maken. Met een fraaie solo en een bekeken schot passeerde hij de Dedemsvaartse doelman.

Maar zo moeizaam als de doelpunten voor FC Ommen vielen, zo gemakkelijk ging het aan de andere kant voor Dedemsvaart. Nadat de Ommer handen op elkaar gingen voor het doelpunt van Alex, was de bal al weer achter Abel beland. Inmiddels was de tussenstand 5-3 voor Dedemsvaart. Gelukkig leek Alex zien dat hij ook over een goed afstandschot beschikt en maakte zo weer een aansluitingstreffer. Het werd zelfs nog 5-5 want uit een corner schoot Bouke raak. 

In het laatste deel van de wedstrijd lagen alle kaarten open. FC Ommen zou, op basis van de kwaliteit die in dit team zit, de wedstrijd naar zich toe moeten trekken, maar met de motivatie en inzet van vandaag zou dat wel een hevig karwei worden. Den Bakker moest uit een ander vaatje tappen en zijn coachskills laten zien. Het baltempo ging iets omhoog, de passes leken beter aan te komen en na een schot van Samuel waren het Thomas en Bouke die de bal voor het intikken hadden en het was Bouke die hier raad mee wist en de 5-5 binnen tikte.

Alles of niets schreeuwden de bezoekers, die zich inmiddels rondom driekwart van het veld verdeeld hadden. Ze zouden de jongens wel naar de overwinning schreeuwen. En dat leek ook te gebeuren. Abel had de bal, zag dat Nils en Mint op de achterlijn stonden om de aanval op te gaan bouwen, maar besloot toch om de lange bal te hanteren. Hiermee bereikte hij Bouke die met een goede solo zijn waarde toonde en de 5-6 binnenschoot. Een voorsprong, dat hadden de jongens vandaag nog niet meegemaakt. 

Gezien het spelbeeld van vandaag was het ook niet verrassend dat Dedemsvaart bij de eerstvolgende aanval wist te scoren en de scheidsrechter zou zomaar een einde aan deze wedstrijd kunnen maken, maar besloot toch nog even door te voetballen. Dat was het geluk voor de Ommenaren, want opnieuw was een goede trap van Abel belangrijk, want deze bereikte rechtsbuiten Pim. Na een goede versnelling en een bekeken schot kwam daar het verlossende doelpunt. 6-7 na een groot deel van de wedstrijd tegen een achterstand aan te hebben gekeken.

Of het nou de geslepenheid van de ploeg is, of een gelukje dat de laksheid van vandaag niet afgestrafd kon worden zullen we niet weten. Wat we wel weten is dat de shirtjes met veel pepers gewassen moeten worden.

Volgende week spelen de Ommenaren thuis tegen Nieuwleusen. Vertrouwde tijd, vertrouwde veld!