JO11-3 maakt onvoorstelbare comeback in de dying seconds

Bekijk alle foto's op gruble.smugmug.com

Zaterdagmorgen 8.45 uur op sportpark Westbroek. Erbarmelijk, verrassende kou zorgt er voor dat meerdere toeschouwers iets dieper in hun jas kropen. Ondertussen werd er wel afgetrapt door JO11-3. Het grote verlies vorige week tegen koploper Hulzense Boys had diepe sporen nagelaten. En dan werd deze week ook nog bekend dat André Hazes, rasecht Amsterdammer, mogelijk toch al jarenlang een seizoenskaart bij Feyenoord had. Natuurlijk, geen wereldnieuws, maar het lijkt er wel op dat de hoofdstedelingen de gifbeker nog lang niet hebben leeggedronken.

FC Ommen moest dus op zoek naar revanche. Maar na enkele minuten voetballen werd wel duidelijk dat het geen gemakkelijke opgave zou worden. Tegenstander van vandaag, Juventa '12 uit Wierden was geenszins van plan om als speelbal te fungeren en gaf veel energie in de duels waardoor het voor de Ommenaren erg lastig was om voetballend op te bouwen. Er werd veelvuldig met een lange peer naar voren gezocht naar een medespeler, iets wat zelden lukte.
Ook verdedigend was het allemaal wat matig. De tegenstander mocht naar hartelust opdraven langs de zijlijn, de Ommer verdedigers hielden directe tegenstanders niet genoeg in de gaten en zo ontstond een voorsprong voor de Wierdenaren. Veel spelers van Ommen stonden er bij en keken er naar hoe de aanvaller uit Wierden zomaar Abel kon passeren. 0-1 achter tegen een lager geklasseerde tegenstander en zelf niet in beste vorm. Dat zou zomaar eens een zware morgen kunnen worden voor leiders Ronald en Marc. Ook aan de kant was de concentratie voor de wedstrijd ver te zoeken. Er werd hevig gediscussieerd welke Chinees de beste nasi had en ook het laatste nieuws rondom het afsluiten van de Vechtkade werd even besproken. Ondertussen kwamen de bezoekers door opnieuw slap optreden van FC Ommen op een verdubbeling van de score. 0-2 achter en eigenlijk leek iedereen het vandaag wel best te vinden. De Ommenaren mochten trouwens van geluk spreken dat Abel nog enigszins bij de les was, anders was de achterstand nog groter geweest. Met zijn grote handen doet hij me denken aan Edwin van der Sar, weliswaar in zijn beste jaren.
Halverwege de wedstrijd leek FC Ommen iets meer grip op de wedstrijd te krijgen. Leek, zo formuleer ik het maar, want hoewel er iets meer balbezit leek te zijn, waren er nog niet echt dotten van kansen waar te nemen. Juventa '12 hoefde ook niet meer zonodig met zo'n riante voorsprong en leek het allemaal wel te geloven en geloof was nou juist de ontbrekende factor aan Ommer zijde. En zo leek JO11-3 opnieuw af te stevenen op een duur verlies.
Maar soms zijn er van die voetbalmomenten die je op het netvlies blijven hangen. Zoals, een 6-2 overwinning van Feyenoord op Ajax, de legendarische goal van van Basten tijdens de finale van het ek in '88 en de bizarre overwinning van FC Bayern uit bij Barcelona (2-8) in 2020. In het laatste kwart van de wedstrijd gebeurde er iets fenomenaals.

Pim, ook wel de Santiago Gimenez van FC Ommen genoemd, kreeg het ineens op de heupen en met enkele fraaie acties zette hij de thuisploeg naast Juventa. En dat gaf FC Ommen vleugels en Pim zelfs superkrachten want kort na de gelijkmaker passeerde hij voor de derde maal de uitstekend keepende tegenstander. Zuivere hattrick! Juventa '12 was niet meer bij machte om hier iets mee te doen en zo werd het eenrichtingsverkeer richting het Wierdense doel. Nils, Thomas, Samuel, Civar, allen kregen ook grote kansen om te scoren, maar het waren uiteindelijk Sami en Niyo die de doelman ook wisten te passeren. 5-2 was de uiteindelijke stand. Een totaal vertekend wedstrijdbeeld, maar het zoet der overwinning smaakte prima! 

Volgende week staat er vooralsnog geen wedstrijd op het programma. Of er nog geoefend wordt is op moment van schrijven niet bekend en ook de vraag of er nou nasi of rijst gegeten wordt bij de familie Frijlink blijft vooralsnog onbeantwoord.