Inhaalslag op karakter!

Het is weer zaterdagochtend en het miezert op de parkeerplaats in Ommen.... We zijn er gewend aan geraakt de afgelopen maanden. Op het programma voor het JO8-7 team staat de uitwedstrijd in Slagharen tegen JCLE JO8-2 en we hebben er opnieuw zin in! Mike en Dyon worden door een privé chauffeur met onze 2e spelersbus vanuit Witharen naar Slagharen gebracht. Het ontbreekt dit team echt werkelijk aan niets. Het toeval wil dat we exact gelijk de parkeerplaats nabij het Ponypark oprijden.

 

We worden vriendelijk welkom geheten op Sportpark De Kei. De locatie van een net aangelegd veld wordt ons uitgelegd. So far so good! Het team stort zich vol overgave op de shirtjestas en iedereen zoekt zijn of haar favoriete rugnummer op. De kicksen gaan aan met dubbele knoop, omdat de coach dat zo belangrijk vindt. Een goede voorbereiding is immers het halve werk redeneert hij... We betreden het strijdveld. In goed overleg met de leiders van JCLE kiezen we voor een korte warming-up, want jawel het is opnieuw harder gaan regenen en waaien... 

 

Net als vorige week tegen onze vrienden van de JO8-5 starten we goed met een paar mooie kansen. We winnen veel persoonlijke duels en zoeken vervolgens de ruimtes op. De bal wil er na goede schoten van Hidde en Ivar echter opnieuw niet in en de goals vallen bij uitbraken aan de andere kant. Wat een domper, maar we geven niet op en Sahier weet een diepe bal mee te nemen en voor de goal schuift hij het rubber rustig langs de sterke keeper van JCLE. We blijven de tegenstander afjagen en winnen veel persoonlijke duels, waardoor we niet achter de tegenstander aan hoeven te lopen. JCLE blijkt echter taai en met een paar mooie goals lopen ze in korte tijd uit naar 5-1. Het geeft het wedstrijdbeeld niet goed weer, maar daar zijn we ook gewend aan geraakt de afgelopen weken.

 

De moed zou je in de schoenen zakken, maar dan kennen we dit team nog niet. In de rust wordt verteld dat we fantastisch spelen en gewoon zo doorgaan. Wij zijn er namelijk van overtuigd dat het winnen van persoonlijke duels de sleutel is om terug te komen in deze wedstrijd. We trappen af voor de 2e helft. Dyon stopt goede schoten die er in de eerste helft nog invlogen, Ivar heerst als laatste man en wint veel belangrijke duels, Tara staat weer op de goede plek, Suze bestrijkt de hele linkerflank, Mike fungeert als stofzuiger en verovert veel ballen, Hidde gaat voorop in de strijd en zorgt voor veel balbezit en tegen Sahier hebben we gezegd: "zorg jij maar voor diepte en zoek de ruimte op"... Dat laatste was niet tegen dovemans oren gezegd, want bij balveroveringen door Mike en Hidde wordt Sahier weggestuurd en hij scoort al snel 2 goede goals.  Elke goal wordt gevolgd door een run over het gehele veld en door zijn mooie blauwe muts is dat een prachtig gezicht. Het is 5-3 en het team ruikt dat er meer mogelijk is. Hidde verovert opnieuw een bal en Sahier staat opnieuw alleen voor de keeper en opnieuw rond hij af als Benzema in zijn beste jaren. Het is 5-4. Zou het vandaag dan echt gaan gebeuren? 

 

We houden de druk er vol op en moedigen het team aan. Olivier wil na een blessure toch graag weer meedoen in de strijd en het tekent de wilskracht van het team. Eigenlijk willen we vanaf de zijlijn de ballen er wel in kijken. Hetzelfde beeld zien we bij de supporters van de thuisploeg. Er zijn kansen over en weer, maar in een scrimmage wordt een schot van Sahier van richting veranderd en ineens is het 5-5. Wat een heerlijke wedstrijd en wat een knappe prestatie van het team.

In het pauzemomentje voor de laatste 10 minuten zien we stralende en trotse gezichten. De bal rolt weer en JCLE komt via een afstandsschot op 6-5 en mist daarna een grote kans op de 7-5. Het team blijft strijden voor elke meter en dan is daar het grote moment van Olivier. Hij dribbelt een bal snel in aan de zijlijn en besluit om de bal een hengst te geven richting het vijandelijk strafschopgebied. De bal rol tussen veel benen door en stuitert richting de verre hoek. We zien door de wir war aan benen het net bewegen en een oorverdovend gejuich is te horen in Slagharen. Het is vlak voor tijd 6-6 en de comeback is daar. Het team wil echter meer en zet opnieuw aan. Wanneer supporters van de tegenstander ballen bewust onder de voet door laten lopen om tijd te rekken, dan weet je dat je de baas bent op het veld. Het is verder overigens een zeer sportieve wedstrijd met respect over en weer. We aanschouwen het met trots en op het moment dat de spelbegeleidster voor de laatste keer op haar fluit blaast voelen we allemaal dat dit een bijzonder moment is. Er worden handen geschud en het punt wordt vervolgens gevierd alsof we voor het eerst kampioen zijn geworden: Toppers!

 

De volgende wedstrijd spelen we eindelijk weer thuis en dat is op 11 mei om 08:45 uur tegen SP Daarle JO8-1. Was het maar alweer zaterdag, want dat is de mooiste dag van de week! Komt u ook kijken?