FC Ommen doet geen sikkepit onder voor Den Ham

Ommen – Het zijn beroerde tijden voor wie werkzaam is in de zorg of in de horeca, zeker de ‘natte’ horeca. Verder zijn het verwarrende tijden voor iedereen, maar zeker voor de voetbalsupporter. Neem FC Ommen. De lagere elftallen mogen van de KNVB gewoon hun potjes afwerken, net als de jeugd, maar voor de prestatieteams ligt het eventjes anders. Heeft te maken met niet kunnen trainen, het aantrekken van publiek dat zich niet aan de coronaregels houdt, de handhaving van de restricties om dat gore virus in te dammen of geen kans te geven zich ongewenst te verspreiden en weet ik veel allemaal meer. Wie het weet mag het zeggen. Het is bijna niet uit leggen, maar een reden om het programma voor standaardteams of prestatie-elftallen eruit te mikken, is dat er niet getraind kan worden op de gebruikelijke tijdstippen, dus is voetballen onverantwoord met het oog op kwetsuren en ander ongemak. Een verzorger heeft tenslotte ook maar een paar handen. De leek zal denken: juist, dat wordt dus flauwekul verkopen in de kantine en op de handen zitten. Verkeerd gedacht. Voetballen in competitieverband niet aan de orde, oké, dan zetten we de wedstrijdsecretaris aan het werk om een oefenwedstrijd te spelen. Dat mag dan weer wel. Het een klasse hoger acterende De Ham had de eer de dreigende zaterdag zonder het geliefde spelletje alsnog nuttig te komen invullen, bekeken vanuit het perspectief van trainers, spelers en voetbaljunks.

FC Ommen slaagde voor de proeve van bekwaamheid en kwam op z’n minst goed voor de dag tegen de modale tweedeklasser uit de gemeente Twenterand. Hoewel de thuisclub optisch een overwicht had, stond er na een half uurtje ballen 0-2 op het scorebord. Dat is te zeggen: denkbeeldig. De wedstrijd werd afgewerkt op veld 2, zonder scorebord, maar met een ondergrond van nepsprieten. Weerkundig gezien was het een grijze, sombere dag. Desondanks geen modder op broekjes en kousen, maar wasmachineslopers, van die gemene rubberkorrels. Gemeen, of nee, laten we zeggen bloedlink en messcherp waren de counters van de elf van Walter Weghorst. “Ja, dat heb je tegen een tegenstander die hoger voetbalt”, orakelden de paar kenners langs de lijn, die na een klein half uurtje ballen werden afgestraft voor deze pseudowetenschap. En ja hoor, daar was-ie weer: Rik-Jan de Groot. De spits-op-leeftijd pikte z’n gebruikelijk goaltje weer mee. Deze keer niet met zijn rechtervoetje, maar zoals Wesley Sneijder zo mooi zegt, ‘met m’n koppie!’ Als even later een aanval met Lars Dunnewind in de rol kruipt van voorbereider en Sydney Flim de afronding voor zijn rekening neemt, doet de stand het spelbeeld op z’n minst recht aan. Tijd voor een bakkie thee voor de spelers en hete koffie voor de enkele verkleumde toeschouwer.

Debutant Sidney Flim goed voor twee goals.

Tijdens de onderbreking kruipt Heskamp in de rol van Bob de (ver)Bouwer en vertimmert zijn basisteam. De FC ondergaat een drastische verjongingskuur. De Groot heeft zijn goaltje meegepikt, scoort altijd en overal, maar nooit meer dan een keer per duel, dus die kan er uit. Ook de andere routinier, Harm-Jan Tip wordt bedankt voor bewezen dienst, net als Martijn Deuten, die kennelijk ook al bij de ‘oudjes’ geschaard, en eveneens mag gaan douchen. De mannen die met zorgelijke blik voor de spiegel hun eerste grijze haren ontdekken worden vervangen door jochies met vlassnorretjes. Maar we zoeken het in overeenkomsten: wat allen gemeen hebben is talent voor het juist raken van de Derbystar. Bij de elf van Heskamp krijgt de gemiddelde leeftijd een flinke optater, of nee, wordt ondergaat een duizelingwekkende daling. Het heeft geen invloed op het spel. Het veredelde jeugdteam blijft bovenliggende partij en komt geheel in overeenstemming met het spelbeeld op 3-2. Weer is het Sydney Flim die de bezoekers uit het brinkdorp tuchtigt. En laten we eerlijk blijven: elke voetbalsupporter heeft wel wat te zeuren of te mopperen. Dat benaderen we positief en benoemen het als zijnde betrokkenheid. ‘De zwarte raven’ verzuimen 4-2 of misschien zelfs 5-2 te maken, krijgen in de slotminuut het deksel op de neus en incasseren de 3-3. Nou ja, het is maar een oefenpotje, maar toch. Het gevoel overheerst dat FC Ommen een zeker lijkende zege uit handen glipt.

Toch was Heskamp tevreden. “Het zag er redelijk uit vandaag. We konden goed meekomen, al begonnen we onnauwkeurig. Het herstel daarna was prima. Na rust wat jeugd gebracht, dat was niet van invloed op het spelbeeld. Het ziet er voor de toekomst prima uit vind ik. Er is voldoende concurrentie. Dat is alleen maar goed. Jammer dat de competitie nu stil ligt, want het begon steeds beter te lopen bij ons. Het is behelpen nu met al die coronabesluiten. Je kunt niet lekker trainen, dus is het onverantwoord te lang door te voetballen vind ik. Je moet creatief zijn, oplossingen verzinnen, bijna een vorm van bezigheidstherapie. Het is niet anders. Hopelijk kunnen we in het nieuwe jaar weer voluit.”