Bekijk alle foto's op gruble.smugmug.com
Na de fusie tussen OVC ’21 en OZC werd de jaarlijkse forumavond op de donderdag voor Pasen, ooit een vast en succesvol evenement bij eerstgenoemde club, overgenomen. De keus tussen een ras-Ajacied als Swart en John de Wolf, die zo uitstekend paste in de ‘mouwen opstropen en aanpakken’ ethiek van Feyenoord was bij voorbaat al likkebaarden en bleek een schot in de roos. Feyenoord en Ajax, dat is immers water en vuur, 020 tegen 010, succes verzekerd, het zou er pikant aan toegaan in clubgebouw Weerkomm’n, zoveel was op voorhand zeker. De verwachting kwam uit. Als forumleider mocht Eddy van der Ley á la Wilfred Genee enkele vileine voorzetje geven om het vuurtje tussen de eeuwige voetbalrivalen op te poken. Speldenprikken werden door de voetbalvedettes zeker uitgedeeld, maar het bleef vriendelijk. Meer nog dan afgeven op Feyenoord hekelde Swart het huidige beleid van zijn club en het was logisch dat zijn concurrent aan de spreektafel hem een tikkeltje vals lachend verbaal liet leeglopen. Voor meer dan honderd miljoen euro kocht Sven Mislintat dertien spelers die het ‘niveau Ajax’ niet aankunnen, althans naar de mening van ‘Mister Ajax’. “Niet een is geschikt voor de basis”, liet Sjakie zich ontvallen. “Het is nog niet eens middelmaat, het zijn allemaal kneuzen.” En hij kan het weten, want hij zit er al jaren bovenop. Sjaak Swart speelde zijn hele voetbalcarrière voor de Amsterdammers en was met zijn zwarte kuif een witte raaf in de voetballerij. Scorend aan de lopende band, als klassieke rechtsbuiten met vuur in de sloffen. Trouwer als Sjaak vind je ze niet. Trouw aan de club en trouw aan zijn vrouw. Hij is al 62 jaar in de echt verbonden met zijn Andrea. “Toen ze de eerste keer op mijn uitnodiging kwam kijken, wilde ze na de wedstrijd naar huis. Ik zei: niks d’r van, je bent mijn meissie, hier blijve! Ze is nooit meer weggegaan. Ze hield niet van voetbal, maar gelukkig wel van mij.” Voor zijn spreekmaatje De Wolf het woord kreeg, kon de oude maestro het niet nalaten te vermelden in de negentien klassiekers die hij speelde bijna nooit van de eeuwige concurrent uit Rotterdam te hebben verloren. Ook de legendarische mistwedstrijd in 1966 tegen Liverpool kwam ter sprake. “Liverpool was Europese top, maar we wonnen met 5-1. Je zag geen hand voor ogen. Op een gegeven moment liep ik het veld af. Dacht ik dat er gefloten was voor rust, maar de wedstrijd ging gewoon door. Ik deed veel op de gok. Gaf een paar ballen gewoon blind voor, maar het pakte goed uit.”
De Wolf loopt ondertussen ook al 62 jaar op deze aardkloot rond, maar komt in vergelijking met Amsterdamse Sjaak net kijken. Met de 85 lentes op de teller zit er een generatie tussen. ‘Wolf’ is tegenwoordig assistent-trainer van Feyenoord en versleet in zijn carrière meer clubs en vrouwen dan de oer-Ajacied. Hij mocht smakelijk vertellen hoe hij zijn huidige echtgenote ontmoet had. “Ik stond drie keer naast haar voor het stoplicht en ik dacht: zóóó, die is niet mis, dus heb ik haar mijn telefoonnummer maar gegeven.” Van het een kwam het ander. In het samengestelde gezin huppelen vijf kinderen plus een aantal kleinkinderen rond. En waar z’n Mokumse concurrent enkel en alleen voor Ajax speelde, maakte de stoere verdediger een rondgang langs clubs als Sparta, FC Groningen, enkele eerstedivisieclubs en het Engelse Wolverhampton Wanderers. Ook als trainer versleet de Rotterdamse Viking meerdere clubs. Beroemd of eigenlijk meer berucht als verdediger was zijn samenwerking met Henk Fräser de huidige trainer van RKC Waalwijk. Het waren slopers, die twee. John was aan het woord, stapte van zijn kruk en even later bulderde de lach door het bastion van de FC. “Ja, we waren boefjes. Winnen was het enige dat telde. We hadden ooit een Servische spits tegenover ons en hoorden ‘hij is herstellende van een gebroken neus’, kijk maar wat je doet met deze info. Die speler kreeg direct een pof op z’n gok en die hebben we de hele wedstrijd niet weer gezien. Ja, destijds had je geen VAR en kon je nog wel es wat uithalen. Tegenwoordig ben je direct aan de beurt. En o ja, ook nog geen telefoontjes en van een ‘dick pic’ had nog nooit iemand gehoord.” Het niveau dreigt vervolgens af te dalen naar het niveau Voetbal Inside als een lolbroek in de zaal zich afvraagt of zijn jongeheer’ wel op het beeldschermpje had gepast.
Naast hilariteit en lichte banaliteit was er zeker ook wel plaats voor meer serieuze zaken. Gevraagd werd bijvoorbeeld wat het geheim was van Arne Slot, de huidige succestrainer van de Rotterdammers, maar afkomstig uit het naburige Bergentheim. “Hij heeft een plan, is duidelijk en weet dit goed te vertalen naar de spelers”, vatte De Wolf de kracht van ‘zijn baas’ samen. “Hij zet de spelers op de goede plaats. Bewaard de rust en heeft een eenheid gesmeed. Dat leidt tot resultaat.” En terwijl op de achtergrond het geroezemoes toenam en je contant ‘plop, plop, plop’ hoorde en het zoveelste flesje Grolsch werd onthoofd, draaide onder leiding van Ard Veurink in de pauze het rad van Fortuin. De opbrengst ging naar het Inloophuis (voor ontmoeting en verbinding) in Ommen. Hennie Meulenkamp mocht uit handen van Chris de Ronde en Gert Dunnewind een cheque van 4400 euro in ontvangst nemen. En zo bleef het tot in de late uurtjes onrustig in en rond het warm kloppend hart van FC Ommen. Voor foto’s zie www.fcommen.nl
